Un biolo na noite / Ana Abad de Larriva
por Abad de Larriva, Ana [autor/a]
.
Tipo: ![materialTypeLabel](/opac-tmpl/lib/famfamfam/BK.png)
![](/opac-tmpl/bootstrap/images/filefind.png)
![](/opac-tmpl/bootstrap/images/filefind.png)
![](/opac-tmpl/bootstrap/images/filefind.png)
Tipo de ítem | Localización actual | Sinatura topográfica | Número de volume | Dispoñibilidade | Data de vencemento | Código de barras | Datos do exemplar |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Prestable | IES Manuel García Barros Sala préstamo | 869.9-2 ABA bio | Dispoñible | PED018000023485 |
|
Obra gañadora I Certame de Microteatro da Memoria 2021
Este texto teatral naceu a partir de coñecer a triste historia de Guillermo Vicente Santiago, o último alcalde republicano de Tui, que logo do golpe de estado franquista e da cruenta represión que o seguiu, tivo que vivir agochado nun furado na adega da casa da súa nai en Pintán, enfermo de tuberculose. Morreu alí, despois de case catro anos, e tivo que ser enterrado en segredo nese mesmo burato, para que non houbese represalias contra a familia.
Mais o detonante desta peza foi saber como a súa nai, María, unha muller xa maior, percorría habitualmente os montes de Oia para irlle buscar as menciñas a Sabarís, facendo máis de seis horas de camiño, no seu burriño ou a pé, chovese, dese o sol ou ventase; unhas menciñas que lle receitaba en segredo o médico Darío Álvarez Blázquez sen poder ver o doente. Ademais, a muller tamén vendía roscas e outros produtos nas feiras para poder manterse e coidar do fillo enfermo. Porén, non sobreviviría moito ao fillo, pois morreu tan só un ano e medio despois del.
"Un biolo na noite" xorde, pois, como unha lembranza a María e a Guillermo, ao que tiveron que vivir; e sobre todo como unha homenaxe escénica poética, libre, a unha muller que, como tantas, atravesou a noite, en silencio, para abrir un biolo no medio da escuridade.
3º-4º ESO
1º-2º BAC